مقالات

 حساب خودم را می کنم ؛ عمرم از شصت گذشته... به خودم می گویم :
ای تاجر ورشکسته ! سرمایه عمر برباد داده ! در این مدت تجارت چه ربحی (سودی) برده ای ؟!
ای زارع ! در این مدت چه کاشتی ؟!
کشت ایمان و عمل صالح داری که می خواهی با خودت ببری ؟!
حالا که می خواهی بمیری آیا ایمان داری ؟! از شیعه نشانی داری ؟

!عیان علی علیه السلام را صفاتی است که من در خودم نمی بینم . نشنیده اید جماعتی نزد مولا علی علیه السلام آمدند ؛ فرمود شما کیستید؟

گفتند : ما شیعیان شما هستیم ! فرمود :
«من که آثار شیعه را در سیمای شما نمی بینم ! پرسیدند نشانه های شیعیان شما چیست ؟! فرمود : از بیداری شب ، صورت هایشان زرد و چشمانشان از زیادتی گریه ، نمناک و پشت هایشان از ایستادن به درگاه خداوند ، خمیده شده است!»

...باز یأس مرا گرفت ؛ ناامید ناله کردم که چه کنم ؟!
ناگهان بارقه رحمت جست ؛ دلم را متوجه باب وسیعتری کرد که شرایطش کمتر است و امیدواریش بیشتر ! می شود دلم را به آن خوش کنم... باب الحسین علیه السلام ! زیرا حسین علیه السلام «مصباح الهدی وسفینة النجاة» است

شیعه علی علیه السلام شدن سخت است؛ راستی ! مقام شامخی است که خیلی رنج باید برد ؛ اما عزادار حسین و گریان بر حسین شدن آسان است. شرط زیادی نمی خواهد ! رقت قلب و شکستگی دل کافی است... لذا از باب الحسین علیه السلام وارد شدم.

مقدمه خصائص الحسینیه علیه السلام؛ شیخ جعفر شوشتری اعلی الله مقامه الشریف