روایات و احادیث
سوگواره های امام صادق ع در فراق و غیبت امام زمان عج
سوگواره ها و اشکنامه های امام صادق آل محمد صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین در فراق و غیبت امام صاحب العصر و الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف !
سدیرصیرفی گوید : من و مفضل بن عمر و ابان بن تغلب بر مولایمان امام صادق صلوات الله علیه وارد شدیم و دیدیم که بر خاک نشسته و مانند مادر فرزند مرده ی شیدای جگر سوخته ای می گریست !! و اندوه تا وجناتش رسیده و گونه هایش دگرگون شده و می گوید :
« سیدی ! غَیبتُکَ نَفَت رُقادی و ضَیَّقَت عَلَّیَ مِهادی و ابتزَّت منی راحةَ فوادی !
سیدی ! غَیبتُکَ اوصلت مصابی بفجایع الابد ! و فقدُ الواحد بعد الواحد یُفنی الجمعَ و العدد ! فما اُحِسُّ بدَمعَةٍ ترقی من عینی و انین یفتر من صدری عن دوارج الرزایا و سوالف البلایا الا مَثَّلَ لِعینی عن عوایر اعظمها و افظعها و بواقی اشَدِّها و انکرها و نوائب مخلوطة بغضبک و نوازل معجونة بسخطک ! » :
« مولای من ! غیبت تو خواب از دیدگانم ربوده و بسترم را بر من تنگ ساخته و آسایش دلم را از من سلب نموده است !
مولای من ! غیبت تو اندوه مرا به فجایع ابدی پیوند داده ! و فقدان یکی پس از دیگری ، جمع و شمار را نابود کرده است .
من دیگر احساس نمی کنم اشکی را که از دیدگانم بر گریبانم روان است و ناله ای را که از مصائب و بلایای گذشته از سینه ام سر می کشد ؛ جز آنچه را که در برابر دیدگانم مجسم است ! و از همه ی گرفتاری ها بزرگتر ، جانگدازتر ، سخت تر و ناآشناتر ، ناملایماتی است که با غضب تو در آمیخته و مصائبی که با خشم تو عجین شده است ! »
سدیر گوید : چون امام صادق سلام الله علیه را در چنین حالی دیدیم ؛ از شدت وله ، عقل از سرمان پرید و قلبمان چاک چاک گردید و گفتیم :
ای فرزند بهترین خلایق ! چشمانتان گریان مباد ! از چه حادثه ای اشکتان اینچنین روان است ؟!
امام صادق سلام الله علیه نفس عمیقی کشید که بر اثر آن آه از درونش برآمد و غصه اش افزون شد و فرمود :
ای وای بر شما !
امروز در کتاب جفر می نگریستم – همان کتابی که خداوند آن را به محمد و ائمه ی پس از او صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین اختصاص داده – و در فصولی از آن می نگریستم ؛
میلاد قائم ما و غیبتش ، تاخیر کردن و طول عمرش ، بلوای مومنان در آن زمان و پیدایش شکوک در قلوب آنها به واسطه طول غیبت و مرتد شدن آنها از دینشان و برکندن رشته اسلام از گردن هایشان که خدای تعالی فرموده :
« و کل انسان الزمناه طائره فی عنقه» که مقصود از آن " ولایت " است !
پس از آن که در آن فصول نگریستم ؛ رقتی مرا گرفت و اندوه بر من مستولی شد !
کمال الدین / ج2 / باب 33
- توضیحات
- نوشته شده توسط محسن شاهنگیان
- بازدید: 206
